Crveno jezero, nastalo odlaganjem jalovine, odnosno, crvenog mulja koji dolazi kao otpad iz "Alumine" i koji se godinama skladišti na ovom mjestu. Jezero se nalazi između zvorničkih povratničkih naselja Klisa, Durakovići i Čelišmani. I ono je već neko vrijeme puno zbog čega mještani strahuju od njegovog izlijevanja. 

Crveni mulj predstavlja talog visoke PH vrijednosti, zaostao nakon prerade boksita u glinici po Bayerovom postupku. 

Prema istraživanjima koje je radio Tehnološki fakultet u Karakaju, crveni mulj ima snažan alkalitet, koji može štetiti okolini što uznemirava one koji žive oko jezera.

Stanovnici Durakovića i Čelišmana, koji se nalaze odmah uz jezero najviše strahuju za zdravlje. 

"Ljeti, kada je sušni period, a ovo ljeto je bilo takvo, nepodnošljivo je izdržati prašinu koja se diže sa brane crvenog mulja. I svi ljetnji usjevi budu prekriveni crvenom prašinom. Onda možete zamisliti koliko je to zdravo za jesti", kaže Mirsad Okić iz Durakovića.

Brana crvenog mulja isprojektovana je 1976. godine, a tokom godina se radilo na njenom jačanju i podizanju. Prema projektu predviđena je maksimalna visina od 65 metara. Do sada je nadvišenje brane rađeno u dvije faze. U prvoj fazi urađena je visina od 20, a u drugoj fazi još 40 metara. 

Kroz godine količina mulja se povećavala jer se po toni proizvedene glinice emituje od pola do dvije i po tone mulja u zavisnosti od kvaliteta boksita. Što je boksit kvalitetniji to je količina mulja manja. 

Upravo količina crvenog mulja koja završava u prirodi je jedan od negativnih uticaja kažu na Tehnološkom fakultetu u Karakaju. Drugi problem može predstavljati visok alkalitet koji prelazi 12, a koji u slučaju izlivanja može negativno uticati na biljni i životinjski svijet. 

"Prva stvar je što dolazi do degradacije zemljišta, mulj se razlije po nekom prirodnom terenu i vrlo je teška njegova rekultivacija i uspostavljanje novog biljnog pokrivača. Jer korjenov sistem ne može da opstane na tako visokoj ph vrijednosti", kaže profesor Slavko Smiljanić sa Tehnološkog fakulteta u Karakaju.

Dodatni problem stanovnika tri povratnička naselja jeste i taj što se ne rade analize vode za piće i tla tvrde mještani. Osim geometar koje je angažovala Alumina da utvrde koliko je i da li je voda ušla u privatno vlasništvo, niko ih drugi nikada nije posjetio objašnjava Okić. 

"Sa rukovodstvom Alumine još nismo obavili nikakav razgovor. Pripremamo jedno pismo da uputimo prema menadžmentu Alumine i da obavimo sa njima jedan razgovor. Nadam se da ćemo naći rješenje koje će biti na obostrano zadovoljstvo, ukoliko ne onda ćemo svoja prava tražiti pravnim putem."

Dok mještani strahuju, institucije očekuju od građana da oni prijavljuju probleme.

Iz GU Zvornik kažu da mještani Čelišmana i Durakovića nikada nisu prijavili izlivanje vode, niti su tražili da se rade analize pitke vode i zemljišta, a i za to su kažu nadležni oni iz republičkih institucija.

U potrazi za odgovorima o tome da li crveni mulj iz jezera može štetiti ljudima koji žive u okruženju Institut za javno zdravstvo Republike Srpske nas je uputio na Institut za zaštitu i ekologiju Republike Srpske. Tamo nam je rečeno da oni nisu radili ispitivanja crvenog mulja u Zvorniku već da se time bavi Tehnološki fakultet u Karakaju. 

U Inspektoratu Republike Srpske kažu da kontinuirano rade kontrolu zagađivača životne sredine, objekata i postrojenja koji moraju posjedovati ekološku dozvolu, subjekata koji se bave upravljanjem otpadom, kontrole korišćenja i zaštite voda i drugih.

Na Tehnološkom fakultetu kažu da je preporuka da se pređe na suvi postupak. Uz to bi, objašnjavaju, bilo potrebno da svaka fabrika neutrališe alkalitet. 

"Preporuka je da se pređe na suve postupke odlaganja jer ovakav postupak zauzima manji prostor i nisu skloni tečenju", objašnjava profesor Smiljanić.