Trebinje je jedina lokalna zajednica u Republici Srpskoj koja ima dva udruženja penzionera. Na području Trebinja je trenutno, prema zvaničnim podacima Udruženja penzionera Republike Srpske, ukupno 7.818 penzionera. 

Brojnije, Udruženje penzionera Grada Trebinja, koje je osnovano 2003. godine, trenutno okuplja 4.482 penzionera. Ono je ujedno priznato i od krovnog Udruženja penzionera Republike Srpske i članovi ovog udruženja, posredstvom Fonda penzijsko-invalidskog osiguranja (PIO), plaćaju članarinu. No, godinama su, kako tvrde, diskriminisani od Grada.

Drugo udruženje je sličnog naziva – Gradsko udruženje penzionera. Nastalo je 2017. godine cijepanjem već postojećeg Udruženja penzionera u ovom gradu, a njegovo osnivanje pratile su brojne kontroverze. Samo mjesec dana nakon osnivanja, GUP je rebalansom budžeta Grada Trebinja dobio 52.000 maraka iz gradske kase, dok je grant za UP smanjen sa planiranih 90.000 na svega 12.000 KM. 

Osnivač GUP-a je bio Đoko Tarana, nekadašnji odbornik Partije ujedinjenih penzionera, koji je ranije javno priznao da se do novca dolazi preko političkog uticaja.

Prema riječima aktuelnog predsjednika GUP-a Rista Masleše, okuplja oko 3.700 penzionera. 

Uzmemo li u obzir da oko 25 posto penzionera u Trebinju nije član niti jednog penzionerskog udruženja, dobijamo da je broj članova ove penzionerske organizacije, ipak, znatno manji. No, Masleša tvrdi suprotno, ali odbija novinarima obrazložiti kako je došao do broja od 3.700 članova. 

Po toj računici, u penzionerskim udruženjima ima više penzionera nego što ih ukupno egzistira u Gradu Trebinju. 

Na pitanje kako vodi evidenciju članstva, budući da nemaju naplatu članarine preko Fonda PIO, Masleša je odgovorio da imaju svoje evidencije. 

„Ja vam kažem da imamo toliko članova. Imamo mi pristupnice i sve evidencije… Ima na osnovu njihovih izjava gdje su potpisali da su naši članovi. Bude tu i godišnjih varijacija, nismo još uradili reviziju spiska, ali uglavnom to je taj broj i u tendenciji smo porasta“, rekao je Masleša i dodao „da mu je sve jasno“ i da ne želi više da odgovara na pitanja.

„Nemojte me molim vas, znam ja odakle vjetar duva, znam šta je sjever, jug i zapad“, rekao je i prekinuo vezu.

Iako nije priznato od krovnog republičkog udruženja, niti njegovi članovi plaćaju godišnju članarinu, Gradsko udruženje penzionera dobija najveći procenat javnog novca Grada Trebinja koji je namijenjen penzionerskoj populaciji. 

Grad Trebinje je ove godine za penzionersku populaciju od ukupnog budžeta od 50 miliona namijenio 85.000 maraka. U okviru posljednjeg poziva rasporedio je sredstva u iznosu od 77.000 maraka.

Udruženje koje vodi Milojević od 11 projekata, sa koliko su aplicirali na poziv, dobiće sredstva za tek tri projekta. 

Drugom udruženju odobreno je svih devet projekata, sa koliko su, kako nam je potvrđeno, i aplicirali na javni poziv. 

„Komisija je uzela u razmatranje samo tri naša projekta. Najveći iznos po projektu je mogao biti 8.000 maraka, a nama su dodijelili tri projekta od po 4.000 maraka. Dakle, ukupno 12.000 maraka i zadnjih pet godina se isto ponavlja“, kaže Milojević.

edan od projekta koji je odobren UP-u odnosi se na pomoć porodicama umrlih penzionera. Dodijeljen im je iznos od 4.000 maraka. 

Drugom udruženju je za iste ili slične aktivnosti, kroz tri projekta nazvana „Posmrtnine“, „Posmrtnine 1“ i „Posmrtnine 2“ odobren iznos od po 7.000 maraka, odnosno ukupno 21.000 maraka. 

„Naših penzionera na godišnjem nivou umre oko 250. Kad se ovih 4.000 maraka podijeli na taj broj, ispada da porodica umrlog dobije 15-ak maraka od Grada Trebinja. Mi posmrtnine isplaćujemo u iznosu od 200 maraka i na godišnjem nivou to dođe oko 50.000 maraka“, kaže Milojević i dodaje: „Drugo udruženje koje isplati znatno manje posmrtnina na godišnjem nivou, dobilo je za tu namjenu preko projekata iz Grada Trebinja 21.000 maraka. Njihova posmrtnina donedavno je bila 150 maraka, sada su možda i oni podigli na 200, i to znači da po jednom umrlom penzioneru dobiju znatno više novca. Višak sredstava bi trebalo da se vrati Gradu, to se nikad ne radi i oni vrše zloupotrebu, to usmjere u druge svrhe“, tvrdi Mirko Milojevići navodi da prema njegovoj procjeni, drugo udruženje može imati tek oko 1.500 članova.