Zastupnik Naše stranke u Parlementu BiH Predsrag Kojović oštro se usprotivio ideji HDZ - ovog zastupnika Nikole Lovrinovića koji traži da se u lične karte upisuje nacionalnost. Tom prilikom Kojović je javnost upoznao da Lovrinović voli istoriju, posebno sednji vijek. Tamo je Lovrinović izgledao ostao zarobljen, u suprotnom kao nosilac evropskih vrijednosti trebao je znati da EU zbog smanjenja diskriminacije iz lične karte izbacuje sve suvišne odrednice, pa i spol osobe.

Kojović je podsjetio da postoji veliki broj akademskih i političkih studija koje istražuju vezu između uvođenja elementa etničke ili religijske pripadnosti u lične dokumente i državne, administrativne diskriminacije, protjerivanja pa i genocida. Kaže da nema potrebe biti historičar i ići u daleku, srednjovjekovnu, prošlost. Dovoljno je krenuti od jula 1938. kada je u tadašnjoj Njemačkoj donesena zakonska odluka da se u ličnim dokumentima Jevreja udari štambilj sa velikim slovom J.

Svega nekoliko mjeseci kasnije dogodiće se Kristalna noć u kojoj je podivljalim fašistima početak istrebljenja jednog cijelog naroda značajno bio olakšan činjenicom da fašisti nisu Jevreje morali prepoznavati na ulici. Ne. Ta informacija je bila u ličnom dokumentu svakog Jevreja.Fašisti su je, samo par mjeseci ranije, zakonom tamo stavili.

Oni kojima se uspon fašizma u tridesetim godinama čini kao predaleka prošlost studiraju genocid u Ruandi. U vrijeme kolonijalne vlasti Belgija je u lične dokumente lokalnog stanovništva uvela element grupne kvalifikacije, odnosno, obavezno upisivanje etničke pripadnosti i svakom građaninu, istakao je Kojović.

Podsjetio je i na Ruandu. Tamo je u ličnoj karti pisalo da li je pripadnik Hutu ili Tutsi plemena. Upravo na osnovu te činjenice, da je etnička pripadnost bila svakome upisana u lični dokument bilo je moguće da u periodu od svega 100 dana pleme Hutu počini genocid nad skoro 700.000 pripadnika plemena Tutsi.

- Ovo gdje se sada nalazimo je iskustvo šta se događa s jednim društvom koje  svoje razlike počinje pretvarati u prepreke, u svoje probleme, a ne u ono što bi stvarno trebalo biti naše bogatstvo.Stalno insistiramo na utvrđivanju razlika, ujesto da insistiramo na onome što nas sve koji živimo u Bosni i Hercegovini spaja. Ono što nas spaja, je ogromno, a ono što nas dijeli je malo, rekao je Kojović.